Grapje

Ik liep even het tankstation binnen om sigaretten en Vitamin Water te kopen toen de oudste van de twee dames achter de toonbank verschrikt gilde: "Je hebt toch geen MEXICAANSE GRIEP hè?". De woorden "MEXICAANSE" en "GRIEP" zijn in hoofdletters getypt omdat de krakerige stem van de mevrouw daar duidelijk nadruk op legde. Ze vroeg dit naar aanleiding van de sjaal die om mijn gezicht was gewikkeld.

Het was niet leuk aangezien ik met man en macht geprobeerd had de vreemde vlekkerige uitslag op mijn gezicht te verbergen zonder er een laag plamuur overheen te smeren. Kennelijk zag het er dreigend uit, aangezien een halfuur eerder de buschauffeur geniepig naar mij zat te gluren d.m.v. het spiegeltje dat boven de voorruit hing. Ik zat gewoon te zitten en ik deed niks opvallends, naast een verschrikt gilletje slaken op het moment dat mijn telefoon ging, dus ik neem aan dat de sjaal de aanleiding was.

Mijn antwoord op de dreigende vraag van de mevrouw luidde: "Nee, ik heb kanker."
Ze schrok en haar collega schrok en ik schrok ook want ik wilde alleen maar een grapje maken. Dus toen ik ook daadwerkelijk zei dat het maar een grapje was hoopte ik dat ze nog begonnen te lachen. Maar dat was niet zo. Ze lachten pas toen ik ze geruststelde met het feit dat ik geen Mexicaanse Griep had.