Er loopt een zweetdruppel langs mijn wang. Met een enorme sjaal om mijn keel gewikkeld fiets ik in een hoog tempo richting de pont. Veel te warm, maar gezien het feit dat ik enkele minuten hiervoor bloed waarnam in mijn speeksel tijdens het hoesten, leek het me verstandig mijn hals af te dekken. Langzaamaan komt de kade in zicht. Een verkeersbord vermeldt dat ik nu Zaandam verlaat. Ik druk mijn handrem in, steek een sigaret op en zie hoe de pont stukje bij beetje dichterbij komt.
Na verloop van tijd kan ik opstappen. Een meneer in pak die de slagboom bedient reageert niet wanneer ik hem op vriendelijke wijze begroet. Na ongeveer tien minuten komt het gevaarte in beweging en valt mijn fiets bijna om. Wanneer de boot op plaats der bestemming aankomt valt mijn oog op een ander verkeersbord wat me verwelkomt in Amsterdam. Ik check of mijn laptop zich nog in mijn fietstassen bevindt en stap op mijn fiets. Thuis.
donderdag 10 september 2009
Thuis
door: robina ophelia johanna spaans op 22:16