Wodka

Er is maar één ding ter wereld wat ik meer haat dan RTL Boulevard: mannen die vrouwen slaan. Er zijn drie types mannen in kwestie:

1. Homo's. Oplossing: ga wat minder met meisjes om. Regel een seksleven, dan zitten die chicks je ook niet op je lip.
2. Slachtoffers van sletten. Oplossing: vraag een scheiding aan. Je had van tevoren ook wel kunnen bedenken dat je je vrouwtje met je beste vriend in bed zou aantreffen, als je nagaat dat jij haar ook gehosseld hebt in die club waar ze de halve mannelijke populatie al afgezogen had.
3. Agressieve kankerlijers. Oplossing: neem een cursus anger management en heb asjeblieft géén contact met welk wezen dan ook dat een kut heeft.

Ik kwam net thuis van een lange schooldag toen Nina onder de douche vandaan kwam, en we geschreeuw hoorden namens de onderbuurvrouw. Ze werd geslagen door haar vriend terwijl buren uit de wijde omtrek vanaf hun balkons of vanuit hun tuinen toekeken. Vervolgens werd ze aan haar haren naar binnen getrokken. De overbuurvrouw schreeuwde dat iemand 112 moest bellen, dus dat deed ik.

De onderburen houden zich met duistere praktijken bezig. Ze communiceren met elkaar in één of andere Oost-Europese taal, waarschijnlijk Russisch. Meneer voert vaak luide telefoongesprekken in de tuin terwijl hij een joint rookt.

Terwijl we op de politie wachtten hoorden we de kreten om hulp van het arme slachtoffer, gevolgd door hevig gehoest: ze werd gewurgd. Dit ging zo'n vijf minuten door tot we twee harde klappen hoorden, gevolgd door het lawaai van de dichtslaande deur. Enkele seconden later volgde er gebons op onze deur. We bevinden ons op dat moment bevend in het huis. Nina loopt naar de voordeur en roept "hallo?". Er volgt geen antwoord en ze opent de deur.

Onderbuurman staat in de deuropening en schreeuwt in krakkemikkig engels dat hij de godganse dag last heeft van onze voetstappen in het huis. "I'm gonna fuck you all up", zegt hij meerdere malen. Nina wordt boos, zegt dat hij moet kalmeren. Dat gebeurt niet en ze smijt de deur dicht. Met bonzend hart wachten we tot hij ophoudt met schreeuwen en we voetstappen op de trap horen, als teken dat hij zich naar zijn woning begeeft. Tot mijn grote opluchting gebeurt dit ook, en enkele minuten later staat de politie voor de deur. We openen deze en zeggen dat ze zich naar beneden moeten haasten. Dat doen ze.

Er arriveren twee andere agenten die naar ons toe komen. We vertellen wat er is gebeurt en geven onze gegevens. We wachten in spanning af. Na verloop van tijd horen we dat mevrouw inderdaad rode striemen in haar nek heeft, en dat de buurman wordt meegenomen wegens bedreiging: mevrouw durft geen aangifte te doen wegens mishandeling.

Op het moment dat vodkaboy geboeid in de politiewagen stapt kijk ik toe vanuit het raam. Hij ziet me en naar aanleiding van zijn blik denk ik niet dat hij me voortaan vrolijk zal groeten. Nadat Nina en ik een verklaring hebben afgelegd op het politiebureau krijgen we te horen dat hij waarschijnlijk maximaal vierentwintig uur vastgehouden kan worden. Ik vrees voor mijn spierwitte nek, die wellicht binnenkort ook gesierd zal worden door rode striemen..