Ik ben het gelukkigste meisje van de hele wereld. Ik ben verhuisd. Overigens heb ik het volste recht om de eerste zin van een nieuwe blog te starten met "ik", want deze blog gaat immers over mij. Tevens is dit geen sollicitatiemail dus zal ik deze stijlfout achterwege laten zonder erover te piekeren.
Woensdagavond heb ik de sleutels van mijn nieuwe kamer in ontvangst genomen. Het is in Koog a/d Zaan, wat betekent dat ik 15 minuten van Amsterdam verwijderd ben. De kamer is op zolder. Hij is groot en licht en staat vol met mijn persoonlijke eigendommen. Mijn persoonlijke onderkomen bevindt zich in een pand waar nog een stuk of tien andere jongeren verblijven.
Ik heb kennis gemaakt met een aantal van hen. De vrouwelijke exemplaren die het grootste deel van de bevolking uit maken dragen slaapzakjassen met bontkragen en hebben stuk voor stuk een monroe piercing. Dit laatste is vrijwel het enige wat we gemeen hebben, al zijn ze allemaal even aardig tegen me.
Mijn huisgenoten hebben 's avonds standaard gezelschap, meestal hun vriendjes, over de vloer. Althans, dit is wat ik de afgelopen twee nachten heb ervaren. Wanneer ik de avonduren in eenzaamheid uit zit op mijn afgezonderde zoldertje hoor ik ze praten en lachen. Meestal zet ik het geluid van de televisie harder om het gebrek aan visite op te vullen. Beltegoed en internet heb ik niet, dus ik zal het moeten doen met RTL Boulevard.
Gelukkig. Vanmiddag ging de bel. Wanneer ik mijn kamer op slot heb gedraaid, de twee trappen ben afgerend en de deur open zie ik dat het weekend voor de deur staat. Ik ben blij om hem te zien, omhels hem, klamp me aan hem vast. Ik laat mijn kamer aan hem zien en vervolgens zijn we hand in hand naar buiten gehuppeld.
Helaas is het weekend niet altijd aanwezig om me gezelschap te houden, dus als er iemand is die maandag of een andere doordeweekse dag mijn kamer wil bezichtigen, dan hoor ik het graag. Want zelfs al word ik steeds ouder en zelfstandiger (en dikker), ergens blijf ik toch een klein eenzaam meisje, verdwaald op deze grote wereld.
vrijdag 6 november 2009
Verhuisd
door: robina ophelia johanna spaans op 16:49