Boer

Ik stap de trein binnen. Niet van de NS, nee. Van Syntus. Een of ander provinciaal bedrijf.
Een groepje mannen in pak blokkeert mijn weg. Ze zijn stil en kijken elkaar aan. Wat ze precies op dit treinbalkon doen is voor mij ook een raadsel. Mijn oog valt op de transparante glazen deur naar de zitplaatsen, een deur met een een vreemd soort handvat. Aangezien iedereen in het treinstel achter de deur me nogal spottend aankijkt, lees ik de sticker met de handleiding voor het handvat nogal snel, waardoor ik de deur niet open krijg.

Na een paar seconden geklooi opent een meisje aan de andere kant van de deur deze voor mij. Ik zie haar met haar ogen draaien en ik hoor haar uitgebreid zuchten. Ik loop het treinstel door waar ik door vreemde blikken word gevolgd, en aangezien er weinig plek is besluit ik maar in het volgende treinstel te gaan zitten.
Ook hier word ik zorgvuldig bestudeerd door een jongen die zijn haren met gel heeft omgetoverd tot stekeltjes en een meisje met geblondeerd haar en Uggs aan haar voeten. Tevens word ik aangestaard door een vent naast me die zijn zwarte haar strak naar achter heeft gekamd en een overhemd draagt. Geen jas.

Waarom bevind ik me in deze provinciale omgeving? Ik ga weer eens naar mijn tante. Ze woont in Halle, dichtbij Doetinchem, waar ze een boerderij heeft. Op de boerderij woont ze samen met 3 paarden, 5 katten, 1 man, 6 kippen, 1 vreemd uitziend kalkoenachtig schepsel en een vijver vol kostbare koi karpers.

Na de meest gezellige rit van mijn leven tussen het boerenvolk stap ik uit en staat mijn tante op me te wachten. Ze zit in een auto met bedekte koplampen die op oogjes lijken. In de auto vertelt ze dat ze even groenten wil halen bij de zogeheten moestuin, waarop ze een abonnement heeft.
We halen zuurkool, aardappelen en witlof uit emmers, plukken spinazie van het land en halfuur later bevind ik me ook daadwerkelijk op de boerderij.

In de woonkamer hangen een koeienschedel, verschillende cowboyhoeden en een varkenspoot met een mes erin. De koelkast is gevuld met uitsluitend producten van de Lidl. In de vriezer ligt een homemade kip, zelf geslacht.

Op vrijdag gaan we struiken uitgraven in de tuin, en ze weer opnieuw planten. Gewapend met een schep en gekleed in een oversized joggingbroek die het woord oversized zijn ware betekenis weer teruggeeft, val ik de struiken en de grond eromheen aan. En het lukt best wel goed.
Later op de dag vertrekken we richting het dorp, Zelhem, om brood te halen op de markt. In het dorp bestudeer ik het boerse volk zorgvuldig. Er lopen voornamelijk oude stelletjes in trenchcoats met de kleur die je ontlasting heeft wanneer je last hebt van buikgriep. Maar naast bejaarden zie je er ook huisvrouwen met kinderen waardoor ik me afvraag waarom ze op dit tijdstip niet op school aanwezig zijn. Ook valt mij oog op een groep jongens in bomberjacks en laaghangende spijkerbroeken, waar vanzelfsprekend een Bjorn Borg boxer bovenuit steekt.

We eten kibbeling op het marktplein met uitzicht op de marktstal die ons ervan overtuigd dat God van ons houdt en gaan voor een kort bezoek langs De Watermolen, waar mijn tante vissenvoer voor de karpers moet halen.

De vissen in De Watermolen hebben een prijs variërend van 65 tot 1000 euro, en happen in het wateroppervlak, hopend op voedsel of een sappige vinger. Tot mijn grote teleurstelling hangen er bordjes verspreid door de hele ruimte die in het duits vermelden dat je absoluut niet je handen in het water mag steken.
We kopen een handje vissenvoer om de vissen in de winkel te voeren, zien ze zorgvuldig de korrels wegwerken en nadat mijn tante ook voer voor haar eigen karpers heeft gekocht gaan we weer richting huis.

Ik heb voortdurend het idee dat ik me in een tv-studio bevind waarin opnames gemaakt worden voor een serie die gelijk staat aan The Simple Life, aangezien ik mijn city spirit haast vergeten ben. Maar ik heb het heel erg naar mijn zin, en daarom blijf ik hier samen met de katten op schoot tot zaterdag mijn dagen vullen met activiteiten als aardappels schillen en struiken uitgraven. En naar het dorp gaan om breezerboys te spotten, natuurlijk.