Zomer

In het najaar en tijdens de eerste, tevens koude maanden van het jaar kijk ik vreselijk uit naar lente. Zo ook de zomer. Ik houd niet van de warmte, ik houd van de sfeer en de kleuren. Laatst bedacht ik me dat het eindelijk zover was. Maar dat is helemaal niet zo. Het is ondertussen alweer bijna voorbij.

De afgelopen tijd heb ik teveel gewerkt en ben ik teveel bezig geweest met andere zaken die mijn persoonlijke leven weer een beetje op orde brengen, zoals school, om te genieten van de zomer. Ik ben verliefd geworden en heb vele nachten dronken in Amsterdam doorgebracht, maar heb weinig avonden aan het water gezeten of in het gras gelegen. Dat ik niet op vakantie ben geweest interesseert me alsnog vrij weinig. Thuis is veilig en fijn.

Afgelopen dinsdag realiseerde ik me dit alles onder werktijd. Drie weken vrij vlogen voorbij, en dat rijmt dus het klopt. De assistent-manager wees me op het feit dat ik geen kleurtje heb gekregen en de ziekelijk witte winterkleur die ik normaal gesproken heb mijn huid nog steeds siert, al zei ze dat niet letterlijk. De zes lange, daarop volgende uren heb ik verzonken in gedachten zo'n honderdvijftig klanten geholpen. Waarschijnlijk in veel gevallen teveel of te weinig wisselgeld teruggegeven. Zal het aankomende maandag wel te horen krijgen als mijn kassaverschil erg groot is.

Afijn, de laatste twee weken ga ik volop genieten van het mooie zonlicht, de appelboom in onze tuin wiens vruchten ondertussen rijp zullen zijn, en de warmte waarmee ik samen in de avonduren op de rivier kan uitkijken. Daarnaast zal ik volgende week een aantal dagen als een volslagen dronken idioot doorbrengen op Lowlands. Slapen in een tentje. Uiteindelijk ook, overigens besmeurd met modder, vele uren in het gras liggen. En misschien krijg ik zelfs wel een kleurtje.